برای دانلود کتاب به ادامه مطلب مراجعه نمایید

رمضان فرصتي براي دگرگوني
بر دروازه هاي رمضان: رمضان با روشنايي، طراوت، خوبي ها و پاكيزگي هايش در شُرف آمدن است، مي آيد تا انسان ها را بر محور قوت تصميم گيري و دگرگوني در برابر سختي ها و پيروزي در مقابل مشكلات زندگي تربيه كند. پيامبر صلي الله عليه وسلم قدوم و تشريف آوري رمضان را به اصحابش تبريك گفته و آنان را بشارت مي داد، و براي شان مي فرمود: «رمضان ماه مبارك نزد شما آمد كه خداوند روزه آن را فرض گردانيده، درين ماه دروازه هاي بهشت باز مي شود، دروازه هاي دوزخ بسته شده و شيطان ها به زنجيز كشيده مي شوند. درين ماه شبي است كه از هزار ماه برتر است، كسي كه از بركات اين ماه محروم شود درحقيقت از همه فضايل محروم مانده است». مسند احمد. رمضان و تغيير: تغيير نفوس افراد، امت ها و ملت ها، نياز مبرم عصر حاضر است، تغيير سنتي از سنت هاي الله متعال در جهان آفرينش به شمار مي رود. خداوند جل جلاله مي فرمايد:‌ { إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ } رعد ( 11). خداوند حال و وضع هيچ قوم و ملّتي را تغيير نمي‌دهد ( و ايشان را از بدبختي به خوشبختي ، از ناداني به دانائي ، از ذلّت به عزّت ، از نوكري به سروري ، و . . . و بالعكس نمي‌كشاند ) مگر اين كه آنان احوال خود را تغيير دهند. تغيير از وضعيت موجود به وضعيت مطلوب به تمنا و آرزوحاصل نمي شود؛ بلكه عمل پايدار، نيت خالصانه و روش استوار را مي طلبد. ماه رمضان فرصت حقيقي تغيير بوده و برنامه عملي براي اصلاح نفس ها و قلب ها و آغاز حقيقي در بناي امت اسلامي محسوب مي گردد. رمضان ماه ايجاد تغيير و انتقال روحي و جسمي است كه اوضاع ما را اصلاح كرده و از درون تغيير مان مي دهد و تغيير مثبت اراده قوي، عزم راستين و تلاش خستگي نا پذير مي خواهد.

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

حوادث تاريخي که در ماه رمضان بوقوع پيوست

تهيه كننده: عبدالخالق احسان امروزه ما در جامعه خود پيرامون شعار ماه مبارك رمضان دچار انحراف شده‌ايم و فكر مي‌كنيم كه رمضان ماه استراحت و خواب است، و ماهي است كه ما درآن بعد از يازده ماه كار و تلاش به استراحت پرداخته و لحظاتي بيآراميم. اما اگر به واقعيت مسأله بنگريم و به حوادث تاريخي در ماه رمضان اندكي تأمل كنيم درميابيم كه شعار رمضان تلاش و پيكار و ايجاد تغييرات بنيادين در جامعه مي‌باشد كه بايد در اين ماه نياراميم، بلكه شبانه روزي تلاش نمائيم تا درين جامعه‌ي فلاكت بار خود راه حل مناسبي را طرح نموده و به فكر ايجاد تغيير برآييم. زيرا تا ما خود را تغيير ندهيم هرگز تغييري در زنده‌گي ما رونما نخواهد شد. خداوند كريم مي‌فرمايد: (إن الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بأنفسهم) (خداوند امور هيچ قوم و گروهي را تغيير نمي‌دهد تا اين‌كه در نفس‌هاي خويش تغييري به وجود آورند). درين مقال ناچيز برآن شدم تا بعضي از حوادث تاريخي در تاريخ درخشان اسلام و در ماه مبارك رمضان را يادآور شوم تا به يقين بدانيم كه رمضان ماه مبارزه و فتوحات و پيكار است، نه ماه خواب و استراحت آن‌طور كه اكثر مردم مي‌پندارند. اينك به ذكر اين حوادث سرنوشت ‌ساز مي‌پردازيم:

به ادامه مطلب مراجعه نمائید

فضايل رمضان
ما در حال تنفس نسيم عطر آگين رمضان مبارك هستيم كه به تشريف آوري آن احساس سعادت مي كنيم؛ چون در رمضان نسيم الهي مي وزد و اين ماه رحمت و مغفرت و رهايي از آتش است. درين ماه درس هاي مهمي وجود دارد و در واقع رمضان مدرسه آموختن و آموختاندن محسوب مي گردد و جايگاه تربيتي به مفهوم عام آن مي باشد كه مسلمان در آن بسا عبادات را عملي نموده و به اخلاق عالي و متيني آراسته مي گردد و از اخلاق پست و مذموم پاك مي شود و اراده انسان مسلمان از هر قيد و تسلطي رها شده و همتش بلند و رفتارش مهذب مي گردد. خداوند مي فرمايد: {‏ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ‏} بقره 183 ‏‏اي كساني كه ايمان آوردهايد ! بر شما روزه واجب شده است ، همان گونه كه بر كساني كه پيش از شما بودهاند واجب بوده است ، تا باشد كه پرهيزگار شويد .‏ چون تقواي الله متعال و مراقب دانستن او در پنهاني و آشكارا از بزرگترين حكمت ها و مقاصد ماه مبارك رمضان مي باشد. فضايل رمضان: حكمت خداوندي بر اين است كه بين مخلوقات خويش از حيث زمان و مكان برتري مي دهد، بعضي جاها را فضيلت بيشتري داده و بعضي زمانه را نيز برتري بخشيده است؛ در زمان ها ، ماه مبارك رمضان را برساير ماه هاي سال فضيلت داده و آن را به فضايل و مزاياي ويژه ي اختصاص داده است. •    رمضان ماه نزول قرآن: { شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ} بقره 185) ( آن چند روز معيّن و اندك ) ماه رمضان است كه قرآن در آن فرو فرستاده شده است ( و آغاز به نزول نموده است ودر مدّت 23 سال تدريجاً به دست مردم رسيده است )به ادامه مطلب مراجعه نمایید

نوشته: محمد رمضان ترجمه: عبدالخالق احسان رمضان مثل ماه هاي ديگر سال نيست؛ بلکه نسيم خدايي و جرعه ايماني است، کسي که رمضان را دريافت و آمرزيده نشد، زيان کرده و خوار شده است؛ به اين خاطر بود که صحابه رضي الله عنهم اين دعا را زياد تکرار مي کردند: پروردگارا ما را به رمضان برسان. برادر گرامي! برخي توصيه هاي رمضاني را براي تو، خانواده ات و هرکسي که مسؤوليت آن به عهده توست؛ پيشکش مي کنم؛ به ذهنت بسپار که اين ها کم اند و از تلاش بيشتر خود را محروم نساز. 1)    مشغوليت زندگي را کم نما و اگر چاره نداشتي، تمام امور ضروري را در اول رمضان انجام بده و برخي امور غير ضروري و غير عاجل را به بعد از رمضان واگذار کن. 2)    از مظاهر راحت طلبي و خوشگذراني و از خواب زياد که فضايي عبادت رمضاني را فاسد مي کند، دوري گزين! لذا کانال هاي ... و ....و .... را نگاه نکن و روزنامه و مجله ها را زياد مخوان. 3)
 

اي كسي كه با پروردگارت مخالفت كرده اي! و در مقابل مولايت دچار خطاكاري شدي. اي كسي كه دوري¬ات از پروردگارت طولاني شده و از حدود بندگي او تعالي تجاوز كرده¬ي! اي بنده! اي مسكين! در حالت دوري از الله متعال به چه چيزي دست يافته¬ي! اي برادر و خواهرم: رمضان آمد تا نسيم ايمان به سويت بوزد، رحمت رحمان بر قلبت سرازير شود. پس به سوي الله بشتاب! { ففروا الي الله}. اي بنده الله! بدان كه دروازه توبه باز شده و اجازه دخول به آن صادر گرديده است، لذا به طرف خدايت برگرد تا از تو خوشنود گردد و ترا بيامرزد. بيا به سوي الهت، تا بدي هايت را به نيكي ها تبديل كند، و ترا از جمله دوستانش محسوب نمايد.{ ان الله يحب التوابين}. به سوي الله متعال بازگرد، آن ذاتي كه رحمتش همه چيز را شامل شده و فرموده كه رحمت من بر غضبم سبقت نموده است. اي بنده گنهكار! آيا اين آيه را شنيده¬ي: { قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله} زمر53 بگو به بنده هايم كه اسراف كرده اند، از رحمت خداوند متعال نا اميد نشويد. بيا به سوي پروردگارت كه او از مادر و پدرت مهربان تر است، او مهربان ترين مهربان هاست، اوست كه مي گويد: { وإني لغفار لمن تاب و آمن وعمل صالحاً ثم اهتدي} طه 82 من كسي را كه توبه كند و به ايمان و عمل صالح پايبند باشد و راه هدايت را بپيمايد مي بخشم. بيا به سوي خداوندي كه بر بندگانش لطف دارد و ترا با نعمت هاي هميشگي¬اش برتري داد. ترا توصيه مي كنم كه از گذشته ات پشيمان شوي و تصميم بگيري كه كه دوباره به طرف گناهانت بر نگردي! اي توبه كننده! اشك چشمانت كجاست؟ خشوع و فروتني¬ات چه شده؟ كجاست اعتراف در مقابل مولايت؟ نوشته: سلطان العمري

وسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

داستان تهمت به حضرت عایشه

حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در هر سفر یكی از همسران خویش را به همراه می بردند در باز گشت از سفری حضرت عایشه رضی الله عنها همراه ایشان بودند و در یكی از استراحتگاههای وسط راه حضرت عایشه از كجاوه ( اتاقكی كه بر روی شتر قرار میدادند ) خارج شدند و برای قضای حاجت از كاروان دور رفتند ناقوس حركت در این بین به صدا در آمد و شتربان كجاوه را بربالای شتر قرار داد غافل از اینكه عایشه در میان آن نیست و ساربان كاروان را به حركت در آورد . عایشه رضی الله عنها كه برگشت دید كه ای داد و بیداد كاروان رفته است چون یقین داشت بدنبالش خواهند آمد در جای خود نشست . قانون این بود كه همیشه پشت سركاروان و بافاصله فردی حركت میكرد تا اشیاء بجامانده را جمع آوری كند در آن سفر این وظیفه به حضرت صفوان محول شده بود او وقتی به عایشه رسید گفت ( سبحان الله زن رسول خدا ) و دیگر بدون آنكه كلمه ای بگوید شتر را خواباند تا عایشه بنشیند و دهانه شتر را گرفت و حركت كرد تا به كاروان رسید اما همین اتفاق ساده سوژه خوبی برای منافقان بود كه بگویند بله زن جوان است و مرد جوان و از این حرفها كه قلم را نمی رسد كه جسارت كند و بنویسد اما حرفها كه پخش شد و تا آنكه آیات برائت عایشه در سوره نور نازل شد و درقسمتی از آیات آمد . (إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفَاحِشَهُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ (النور:19) (آنان كه دوست دارند تا فاش شود تهمت بدكاری در بین ایمان آورنده گان برای آنها در دنیا و آخرت عذابی درد ناك است .) درسوره احزاب آیه 58 درهمین رابطه می فرماید . (وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُبِیناً) (الأحزاب:58) ادامه مطلب

1.عن ابي‌ذَرّ رضی الله عنه قال: قال رسول الله صلی الله علیه وسلم مَنْ بَني لله مَسْجداً قَدْرَ مَفْحَصِ قطاةٍ؛ بَنَي الله لَهُ بيتاً في الجَنّه. رواه الطبراني ـ و قال شيخ ناصر الدين الالباني اسناده صحيح
از ابوذر رضی الله عنه قال روايت است كه گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:كسي كه براي خدا مسجدي بنا كند. اگر چه به اندازه لانه‌ي گنجشكي باشد خداوند خانه‌اي براي او در بهشت بنا مي‌كند.

هفده سال قبل از ظهور اسلام در مكه از دامان لبابه صفري خواهر ام المؤمنين ميمونه ابر مردي پا به عرصه گيتي نهاد كه بعدها تلؤ تلؤ شمشير برنده اش آتش بر ملحدين عالم زد پدرش وليد بن مغيره از اشراف قريش بود ودر مكه جايگاهي بس بزرگ داشت طبق رسوم عرب پرورش خالد كه داراي شش برادر ودو خواهر بود در خارج از مكه در روستاهاي اطراف آن صورت گرفت.
درمحيطي كه وي پرورش مي يافت اسب سواري ،شمشيرزني ومبارزات جنگجو يانه ازسرگرمي هاي آن دياربه شمارميرفت وآن حضرت ازهمان زمان دردليري، هوش وذكاوت ازجوانان منتخب قريش به شمارميرفت.حضرت خالد(رضي الله عنه) قبل از ايمان آوردن همانند پدرش از مخالفين سرسخت اسلام محسوب مي شد. و در رابطه با اموري كه درمخالفت بااسلام ومسلمين صورت مي گرفت، پيشقدم بود. چنانكه درميدان احد تدبير و صلاحيتش، درتهاجم ناگهاني بر لشكر مسلمين از درهّ اي كه در انتهاي كوه احدقرارداشت، دليل اصلي شكست مسلمين در آن غزوه به شمار مي رفت. اما پس از آن حقانيت و محبت اسلام در قلب خالد(رضي الله عنه) به صورت نامحسوسي رشد مي كرد و احساس مي نمود كه روزي تمام ملت عرب در زير پرچم اسلام جمع خواهند شد. بنابراين انديشه، گفتار و سخنان و اعمال حضرت رسول(صلي الله عليه و سلم) رامورد بررسي قرارمي داد. ازطرف ديگر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) نيز از صلاحيت خالد (رضي الله عنه) با خبر نبود بلكه از طريق وحي به ايشان خبر رسيد كه دل حضرت خالد هر دم با نور اسلام آراسته تر مي شود. سرانجام پس از آنكه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) فرمود: با وجود آشكار شدن حقانيت و حقيقت اسلام براي خالد چرا او به اسلام مشرف نمي شود. حضرت وليد(رضي الله عنه) برادر حضرت خالد(رضي الله عنه) كه چندي قبل مشرف به اسلام شده بود از طريق نامه اي او را به اسلام دعوت كرد. حضرت خالد مي فرمايد: "هنگامي كه نامه وليد را مشاهده كردم بي اختيار بر زبانم كلمه توحيد جاري گشت و مي خواستم هر چه سريعتر خدمت حضرت رسول(صلي الله عليه و سلم) حاضرشده، جانم را فدايش كنم و همين كه خدمت حضرت پيامبر(صلي الله عليه و سلم) حاضر شدم چونكه ديوانه ديدار حضرتش بودم از خوشحالي همچو پروانه اي خود را به پاي ايشان انداخته و ايمان خود را ابراز كردم" .

حضرت خالد(رضي الله عنه) پس از ايمان آوردن در سريه موته كه در جمادي الاول سال هشتم هجري صورت گرفت به عنوان اولين نبرد ايشان در دفاع از اسلام شركت نمود.

موته : برگ زريني ديگر

حضرت رسول اكرم(رضي الله عنه) نامه اي توسط حارث بن عمير به شرحبيل فرستاد. شرحبيل بنا بر غرور و مستي قدرت خود حضرت حارث(رضي الله عنه) را به طرز اسفناكي به شهادت رساند هنگامي كه حضرت رسول اكرم(صلي الله عليه و سلم) از شهادت سفير خود باخبر شد براي گرفتن قصاص خون حضرت حارث بن عمير لشكري 3 هزار نفري را به سمت شرحبيل بصري روانه نمود و رهبري لشكر را به زيدبن حارث(رضي الله عنه) سپرد و فرمود كه "اگر زيد به شهادت رسيد جعفر بن ابي طالب رهبري را به عهده گيرد و اگر او هم شهيد شد عبدالله بن رواحه جانشين او شود و در صورت شهادت عبدالله خود با مشورت رهبري را تعيين نمائيد".

حضرت رسول اكرم(صلي الله عليه و سلم) تا محل تثنيه الوداع لشگر راهمراهي كرده و پس از آن بازگشتند. هنگامي كه لشكر به موته (سرزميني كوچك ازشام) رسيد شرحبيل برادرش سدوس را به همراه پنجاه سوار براي ارزيابي سپاه مسلمانان به انجا فرستاد كه پس از درگير شدن بامسلمانان، سدوس به هلاكت رسيد با قتل سدوس شرحبيل به قلعه خود پناه برد و از قيصر روم تقاضاي كمك كرد او نيز لشكري صدهزار نفري را براي كمك به شرحبيل به سوي او اعزام كرد (بعضي شمار لشكر را ازصد هزار نفر هم بيشتر مي دانند)

سرانجام پس از صف آرائي مؤمنين و مشركين جنگ آغاز گشت. پس از شروع جنگ حضرت زيدبن ثابت كه رهبري سپاه را به عهده داشت به شهادت رسيد. پس از شهادت ايشان حضرت جعفر بن ابي طالب پرچم اسلام را برداشته شروع به جنگيدن نمود. پس از زخمي شدن اسب ايشان ،بدون سوار مشغول جنگيدن شد ناگهان شمشير كافري بازوي راست ايشان را قطع كرد وحضرت پرچم را با دست چپ گرفت هنگامي كه آن را هم قطع كرد پرچم را ميان دو بازوي خود گرفت در اين هنگام كافر ديگري از قسمت كمر ايشان حمله ور شد وايشان را از وسط دو نيم كرد وقتي جراحات وارد بر پيكر او را بر شمردند از ميان سينه تا شانه ها و در قسمتهاي جلو نود زخم بر اثر ضربات شمشير ونيزه وارد شده بود. پس از شهادت حضرت جعفر، حضرت عبد الله بن رواحه (رضي الله عنه) پرچم را برداشت و پس از كشتن تعداد زيادي از كفار خود نيز به شهادت رسيد.

بعد از اينكه هر يك از فرماندهان بزرگ، كه توسط رسول اكرم (صلي الله عليه و سلم) تعيين شده بودند، به شهادت رسيدند مردم خالد بن وليد (رضي الله عنه) را به فرماندهي لشكر برگزيدند خالد (رضي الله عنه) پرچم را به دست گرفته و به دفاع مشغول شد. با غروب آفتاب هر دو سپاه به جايگاه اوليه خود باز گشتند. هنگام صبح قبل از شروع جنگ حضرت خالد لشكري را كه روز قبل در سمت راست مي جنگيد در طرف چپ قرار داد و لشكر چپ را به سمت راست آورد.

كفاري كه روزقبل لشكرراديده بودند گمان كردند كه براي مسلمانان نيروي كمكي رسيده به همين علت به خوف وهراس افتاده وتوان مقابله را ازدست دادند وپا به فرار گذاشتند خداوند خالد را پيروز گردانيد و لشكر كفار شكست خورد.

انس بن مالك (رضي الله عنه) ازپيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) نقل مي كند كه فرمود:

زيد پرچم را به دست گرفت، او به شهادت رسيد باز جعفر آن را گرفت، او هم به شهادت رسيد، پس عبدالله بن رواحه پرچم را به دست گرفت، او هم شهيد شد، در حين اين گفتار چشمان مبارك اشكبار بودند. بعد فرمود: اينك شمشيري از شمشيرهاي خداوند پرچم را به دست گرفت وخداوند متعال آنها را به فتح مشرف ساخت.

بعد از آن پيامبر اكرم(صلي الله عليه و سلم) دعا نمود: بار الها خالد شمشير شماست هميشه به او فتح وپيروزي دهيد. از آن پس حضرت خالد بن وليد به سيف الله المسلول (شمشير برهنه خدا) لقب گرفت. وحشت وترس از خالد (رضي الله عنه) آنقدر بود كه با شنيدن نام ايشان كفار لرزه بر اندام مي شدندز او از استعدادهاي زيادي برخوردار بود وبا جرأت مي توان او را مغز متفكر جنگي مسلمانان قلمداد كرد، شجاعت در تمام رگهاي بدنش موج مي زد و هميشه شوق فدا كردن جان در راه خدا را داشت.

در 125جنگ كوچك وبزرگ شركت نمود و در هيچ يك ازآنان شكست نخورد از جنگ موته گرفته تا بزرگترين آنها كه فتح ايران است، حضرت خالد نقش سرنوشت سازي ايفا نمود.

درعرب اين مقوله مشهور بود كه در جنگي كه خالد شركت كند شكست ناپذير است، به همين علت در فتوحات شام سال 17هجري اميرمومنان عمر بن خطاب (رضي الله عنه) وي را از فرماندهي سپاه اسلام عزل كرده و ابو عبيده بن جراح را به عنوان جانشين تعيين نمود اميرمومنان پس از مراجعت حضرت خالد (رضي الله عنه) به مدينه خطاب به ايشان فرمود: (همه ما براي پيروزي و سربلندي اسلام تلاش مي كنيم و هرگز نمي خواهم از اين خواسته عدول نمايم ، اما از آنجا كه مردم ايمان آورده بودند كه پيروزي با خالد است من خواستم كه مردم رابر حذر دارم و به آنها بفهمانم كه پيروزي را خدا مي دهد و فرقي نمي كند كه فرمانده چه كسي باشد و به حق اين قول امير مومنان به تحقيق پيوست آنگاه كه سپاه اسلام به رهبري ابوعبيده بن جراح درغياب خالد بر سپاه كفر پيروز گشت.

وفات حضرت خالد:

در پنجمين يا ششمين سال خلافت حضرت عمر(رضي الله عنه) ، تلؤ تلؤ شمشير برهنه خدا روبه خاموشي نهاد.
خالدبن وليد اين ابر مرد تاريخ در آخرين لحظات عمر چنين فرمود: "هيچ جائي از بدنم نيست كه در آن اثر شمشير يا نيزه نباشد. من در جنگهاي مختلف شوق نوشيدن جام شهادت را داشتم، اما افسوس كه امروز موت در بستر به سراغم آمد وشهادت در ميدان جنگ نصيبم نشد".
سرانجام سپهسالار ميدانهاي نبرد در ششمين دهه از عمر گرانمايه اش ديده از جهان فرو بست و مرغ جانش نغمه رضوان سرداد.

حجــــــاب چهره جان مي شود غبـــار تنــــم خوشا دمي كز آن چهره پرده برافگنم

چنين قفس نه سزاي چومن خوش الحانيست روم به گلشن رضوان كه مرغ آن چمنم

رضي الله عنه و أرضاه

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

سوال:

حقیقت توسل از دید اهل سنت و جماعت را بیان کنید.

جواب:

الحمدلله

به جرأت و با تمام افتخار می توانم بگویم که اهلسنت و جماعت تمام عقایدشان را در هر زمینه ای باشه از دو سرچشمه اصیل آن یعنی قرآن و سنت اخذ کرده اند چنان که الله میفرماید:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ [النساء : 59]

ای کسانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید از الله و اطاعت کنید از رسول الله.

اما متاسفانه خود مسلمانان اهلسنت از بیشتر عقاید خود بی  اطلاع هستند که همین امر موجب شده که به راههای انحرافی دچار شوند الله همه ما را به راه راست هدایت کند آمین.

در سراسر کتاب الله و سنت رسول الله به جز سه نوع توسلی که ذیلا بیان میکنم هیچ نوع توسل جایزی وجود ندارد.

دو نوع توسل داریم :1توسل جائز2.توسل ناجائز

که محل بحث ما توسل جائز است:

نوع اول:توسل به اسماء الحسنی

ﻣﺜﻼً ﻓﺮﺩ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﺣﻤﺘﺖ،ﺑﺰﺭﮔﯿﺖ، ﺟﻤﺎﻟﺖ،ﺟﺒﺮﻭﺗﺖ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ... ﻣﺜﺎﻝ:ﺑﺮﺣﻤﺘﯿﮏ ﯾﺎ ﺍﺭﺣﻢ ﺍﻟﺮﺍﺣﻤﯿﻦ. ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯿﻢ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﺮﺣّﯿﻢ.

دلیل:ایه 180سوره اعراف.

وَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا... ‏خدا دارای زیباترین نامها است او را بدان نامها فریاد دارید و بخوانید...

دلیل این مورد احادیث فراوانی هاست که پیامبر از اسما الحسنی استفاده نموده است مانند اللهم،ربنا،یا رب و ...

نوع دوم: ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﻋﻤﻞِ ﺻﺎﻟﺢِ ﺧﻮﺩِ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪﻩ. ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻮﺳﻞ، ﯾﮏ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﻼﻥ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺤﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻡ ﻓﻼﻥ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺜﺎﻝ: ﺭﺑﻨﺎ ﺁﻣﻨّﺎ ﺑﻤﺎ ﺍﻧﺰﻟﺖ ﻭ ﺍﺗﺒﻌﻨﺎ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﻓﮑﺘﺒﻨﺎ ﻣﻊ ﺍﻟﺸﺎﻫﺪﯾﻦ.)ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ 53( ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺰﻭ ﺷﺎﻫﺪﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ، ﻓﺮﺩ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪﻩ، ﺍﯾﻤﺎﻧﺶ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺖ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

دلیل از سنت نبوی: داستان سه نفری که در درون غار بودند و به اعمال خود متوسل شدند در نهایت در بسته شده غار باز شد.

(از آوردن تفصیل این حدیث برای اطاله جواب سوال خودداری میکنم.در صورت تمایل به کتب حدیثی مراجعه کنید)

نوع سوم:

ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺩﻋﺎﯼ ﻣﻮﻣﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﯿﺎﺗﺶ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﭘﯿﺶ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺻﺎﻟﺢ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ )ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺧﺬ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻭ ﻣﻘﺪﻣﺎﺕ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ( ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﯿﺎﺋﯿﻢ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻞ ﻓﻼﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ. ﻣﺜﺎﻝ: ﭘﺴﺮﺍﻥ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: »ﻗَﺎﻟُﻮﺍْ ﯾَﺎ ﺃَﺑَﺎﻧَﺎ ﺍﺳْﺘَﻐْﻔِﺮْ ﻟَﻨَﺎ ﺫُﻧُﻮﺑَﻨَﺎ ﺇِﻧَّﺎ ﮐُﻨَّﺎ ﺧَﺎﻃِﺌِﯿﻦَ« )97 ﯾﻮﺳﻒ( ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﻧﻤﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﺜﻼً ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﭘﺪﺭﺟﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﺧﻄﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﯽ. ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻨﻤﺎ. ﺣﺘﯽ ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﻤﺎ. ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﯾﻌﻘﻮﺏِ ﺯﻧﺪﻩ ﯼِ ﺣﺎﺿﺮ، ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺻﻼً ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﻨﺪ

 ﻣﺴﺌﻠﻪ ﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺳﻞ ﺟﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﺸﻬﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﯼ ﺗﻮﺳﻞ ﻋﻤﺮﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻤﻮﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺘﺴﻘﺎﺀ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻋﻤﺮﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ. ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍ ﮔﻔﺖ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻤﻮﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺗﺴﺖ ﻣﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻔﯿﻊ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ¬ﺩﻫﯿﻢ ﺩﺭ ﭘﯿﺸﮕﺎﻩ ﺗﻮ، ﺩﻋﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎ. ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﻋﺎ ﮐﻦ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺩﻋﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎ.)ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﮑﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﺖ(.
 

توجه:
{این نوع توسل هم در میان عوام مردم هم رایج است مثلا فردی به فرد دیگری میگوید برایم دعا کن یا التماس دعا دارم.}
 

والله اعلم

ان الحمد لله نحمده ونستعينه ونستغفره ونتوب إليه ونعوذ بالله من شرور أنفسنا ومن سيئات أعمالنا.
اما بعد:قال الله تبارک وتعالی« لقد رضي الله عن المؤمنين إذ يبايعونك تحت الشجرة » معنی:(بدرستیکه راضی است خداوند از مومنانی که زیر درخت با تو بیعت کردند .)

وقال النبی صلی الله علیه وسلم ;(لا تسبوا اصحابی)معنی :(اصحاب ویاران مرا دشنام ندهید)

وبلاگی که در پیش رو دارید وبلاگ اهل سنت وجماعت است این وبلاگ جهت آشتایی هر چه تمام تر مسلمانان با اهل سنت وجماعت ایجاد شده واز خداوند خواستارم که به این وبلاگ رونق بخشد وآن را زاد  وتوشهای برای آخرت من قرار دهد ،روزی که (لا ینفع مال ولا بنون)نفع نمی رساند نه مال ونه فرزندان.

 التماس دعا   

                                                   محبت خلفا با یکدیگر

                                         خلفا چه نسبتی با رسول الله داشتند؟

 

 ابوبکر:پدر زن رسول الله ص

عمر:پدر زن رسول الله ص

عثمان:داماد رسول الله ص

علی:داماد رسول الله ص

رضوان الله تعالی علیهم اجمعین

 

 محبت خلفا و فرزندان و نوه های انان به یکدیگر واقعا مثال زدنی است

واقعا رحما بینهم صدق میکند:

 

عثمان رض:عمربن عثمان دو فرزند به نامهای زید و عبدالله داشت

علی رض:حسین بن علی دو دختر به نامهای سکینه و فاطمه داشت

زید و سکینه به عقد هم در آمدند و عبدالله هم با فاطمه ازدواج کرد.

 

نامه ای از نامه های نهج البلاغه:

انه بایعنی القوم الذن بایعوا ابابکر و عمر و عثمان علی مابایعوهم علیه فلم یکن للشاهد ان یختار و لا للغایب ان یرد و انما الشوری للمهاجرین والانصار فان  اجتمعوا علی رجل و سموه اماما کان ذلک لله رضی فان خرج علی امرهم خارج بطعن او بدعه ردوه لی ما خرج منه فان ابی قاتلوه علی  اتباعه غیر سبیل المومنین.

ان گروهی که به ابابکر و عمر و عثمان دست داده بودند به من هم دست دادند و کسی را ندیدم که نپذیرد و گردن ننهد  برگزیدن خلیفه مهاجرین و انصار هستند اینان هر کس را برگزیده و امام نامیدند خشنودی خدا در ان هست......